Οι διαγωνισμοί ρομποτικής για μαθητές, φοιτητές αλλά και για το ευρύ κοινό είναι εδώ και χρόνια θεσμός σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαιτέρως στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Όσοι από μας συμμετείχαν ή παρακολουθούσαν τα τελευταία χρόνια διαγωνισμούς ρομποτικής στην Αυστρία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Σλοβακία και αλλού διαπιστώναμε την ανάγκη να αναπτυχθούν παρόμοιες δραστηριότητες και στη χώρα μας.

Είναι ευτυχές γεγονός λοιπόν η διοργάνωση από τη Διερευνητική Μάθηση και τους συνεργαζόμενους φορείς του Α΄ Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO στην Αθήνα. Παρά τα οργανωτικά προβλήματα που παρατηρήθηκαν (αναμενόμενα σε μια διοργάνωση που γίνεται για πρώτη φορά), προσωπικά έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από την ενθουσιώδη συμμετοχή των μικρών και μεγαλύτερων μαθητών και των φοιτητών αλλά και από το υψηλό ενδιαφέρον που επέδειξαν γονείς και εκπαιδευτικοί που συνόδευσαν τους μαθητές τους στο διαγωνισμό. Αν και παρατηρήθηκαν κάποια φαινόμενα ανταγωνισμού, το κυρίαρχο σύνθημα από τους οργανωτές ήταν "η συμμετοχή είναι που μετράει!" και αυτό προσπαθήσαμε ως επιστημονική επιτροπή να "περάσουμε" στους συμμετέχοντες.

Είναι αλήθεια ότι μεταξύ των εκπαιδευτικών και παιδαγωγών υπάρχει συχνά κάποιος σκεπτικισμός για τους διαγωνισμούς που πηγάζει από το ενδιαφέρον για ομαδοσυνεργατικές μεθόδους εκπαίδευσης και δεν βλέπει με καλό μάτι την ανάπτυξη ανταγωνισμού μεταξύ των μαθητών. Θα απαντούσα, με βάση τις εμπειρίες μου κυρίως από Ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς που έχω παρακολουθήσει αλλά και με την εμπειρία που μου έχει προσφέρει η εργασία μου τα τελευταία τρία χρόνια ως συντονιστή του Ευρωπαϊκού έργου εκπαιδευτικής ρομποτικής TERECoP, ότι, αν και το πρόβλημα είναι σε κάποιες περιπτώσεις υπαρκτό, η συμμετοχή μαθητών και φοιτητών σε τέτοιους διαγωνισμούς τους προσφέρει ευκαιρίες για συνεργασία στα πλαίσια μιας μικρής ομάδας συμμαθητών - συμφοιτητών, τους φέρνει σε επαφή και επικοινωνία με άλλους μαθητές και φοιτητές με παρόμοια ενδιαφέροντα, βοηθά στην ανταλλαγή εμπειριών, ιδεών και τεχνογνωσίας, δημιουργεί κίνητρα για καλύτερα έργα ρομποτικής στο μέλλον και τέλος συνιστά έναν τρόπο αναγνώρισης και επιβράβευσης της δουλειάς τους που συνήθως λειτουργεί θετικά για την περαιτέρω εξέλιξή τους στο πεδίο όχι μόνο της ρομποτικής αλλά και της έρευνας και της ανάπτυξης εφαρμογών στις επιστήμες και την τεχνολογία γενικότερα.

Σε τελευταία ανάλυση είναι στο χέρι των οργανωτών ενός διαγωνισμού, των εκπαιδευτικών και των γονέων να καλλιεργήσουν κλίμα εποικοδομητικής άμιλλας μεταξύ των συμμετεχόντων, να ενθαρρύνουν τη δημιουργική συμμετοχή, την εργασία μέσα σε ομάδες, τη συνεργασία μεταξύ των ομάδων, να διευκολύνουν με κάθε τρόπο την επικοινωνία και την ανάπτυξη περαιτέρω συνεργασιών μεταξύ των συμμετεχόντων. Σε αυτό το πνεύμα κινούμαστε τουλάχιστον όσοι συμμετέχουμε στην επιστημονική και οργανωτική επιτροπή του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε με οδηγό την εμπειρία του Α΄ Πανελλήνιου Διαγωνισμού με στόχο να θεσμοθετήσουμε το Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής στην συνείδηση της εκπαιδευτικής κοινότητας και να αναδείξουμε τα πολλαπλά οφέλη από την εισαγωγή της ρομποτικής στη σχολική εκπαίδευση.

Δ. Αλιμήσης, Καθηγητής ΑΣΠΑΙΤΕ,

Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Α΄ Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO